Po powrocie z nocki w lesie zjadłem śniadanie i przygotowałem się do wyjazdu. Postanowiłem jechać do parku krajobrazowego Promno, a potem do Kostrzyna, żeby z wiatrem w plecy wracać K92 i zobaczyć pozostałości wczorajszego wypadku między Siedlcem a Starczanowem. Coś tam wpadło do rowu.

Wyjechałem więc w stronę Czerniejewa i zaraz za lasem zrobiłem postój, żeby wysłać fotkę do Bobiko.

Bobiko zapytał gdzie jadę. Odpisałem, że Czerniejewo-Wierzyce-Pobiedziska-Promno-Kostrzyn-Września. Okazało się, że Bobiko też właśnie jedzie w stronę Kostrzyna i jest przy S5. Włączyliśmy więc LiveTracking i prawie idealnie zjechaliśmy się w punkt w Wierzycach. Bobiko wyjechał mi naprzeciw.

Z Wierzyc ruszyliśmy pod wiatr w stronę Pobiedzisk. Stamtąd DDR-em w kierunku parku krajobrazowego. Była niedziela, więc standardowo bydło poruszające się pieszo po DDR-ze w głębokiej d..pie miało zasady poruszania się pieszych po DDR, więc trzeba było wspomagać się klaksonem. Zatrzymaliśmy się na chwilkę przy bagienku, po czym ruszyliśmy dalej - pod górę.

Nie dojechaliśmy do samego Kostrzyna, tylko skręciliśmy na Iwno, skąd wyjechaliśmy na serwisówkę wzdłuż K92, do Greysa, a dalej już główną do Nekli. Tam Bobiko odbił w lewio na Czerniejewo, a ja pojechałem dalej na Wrześnię.

Pokaż trasę GPS

Pokaż trasę GPS

Bobiko dzień wcześniej wysłał mi plan trasy na wschód. Dobra, mogłem się do niej podłączyć. Rano wysłałem mu wiadomość, kiedy rusza. Okazało się, że zmienił plany i wybrał jazdę z kim innym. Dobra, trzeba będzie więc coś zaplanować. Niebo zachmurzone, już nie było tak fajnie, jak wczoraj.
Początkowo chciałem znów jechać na wschód po kolejne kwadraty nad Wartą, bo nadal wiało ze wschodu, więc powrót byłby z wiatrem, ale uświadomiłem sobie, że zbyt mocno nawalają mnie nogi po wczorajszej jeździe, a trasa miałaby znów ponad 100 km. Stwierdziłem więc, że zrobię coś krótszego. Tylko co? Wpadłem na pomysł, że może pojadę gdzieś polatać dronem. Zacząłem go więc ładować i myśleć gdzie polatać - na zachodzie, gdzieś nad stawami w Siedlcu? Może na wschodzie, gdzieś w okolicach Strzałkowa? Bateria się naładowała, już miałem go zapakować, ale doszedłem do wniosku, że właściwie szkoda dnia na takie bzdety, a miałem w planach obejrzeć lasy w okolicach Przybrodzina pod kątem nocowania. Dobra, a więc pojadę tam i powrót też będzie z wiatrem. Postanowiłem jednak jechać do Powidza krótszą trasą, a nie przez Witkowo, więc poleciałem przez Mielżyn i Ruchocinek. Przetestowałem nowy CPR między Powidzem a Przybrodzinem.



W lesie za Przybrodzinem kolory, liście i nastrój taki, jakby to była jesień, listopad albo początek grudnia.



Trochę mi szczęka opadła, gdy dojechałem na skrzyżowanie za lasem Przyrodzińskim... Chyba dawno mnie tu nie było... Szosa, obok CPR asfaltowy... A obszar "Zanocuj w lesie" widać na wprost.



Przejechałem więc na drugą stronę trasy, wjechałem do lasu i zacząłem oceniać jakość ewentualnego biwaku.























Wyjechałem z lasu, w którym zdążyłem zmarznąć (niebo się zachmurzyło i zrobiło się chłodniej bez słońca) i tą samą trasą wróciłem do domu.







Pokaż trasę GPS

Mimo że nadal jest zima, to prognozowana na dziś temperatura ma dojść do 20 stopni. Trzeba było więc założyć krótkie spodenki, krótkie rękawiczki i bluzę. Plan jest taki, żeby jechać na wschód, pod wiatr, i zamalować kilka nowych kwadratów, żeby powiększyć pole ubersquadrat. Nowe kwadraty znajdują się za Lądkiem. Najpierw odwiedziłem przystań promową.







Droga, którą miałem dojechać do kwadratów, na mapie wyglądała na niepewną. Nie miałem pojęcia, czy da się w nią wjechać. Okazało się na szczęście, że to całkiem szeroki dukt między polami, a do tego malowniczy.













Z tegoż duktu, aby dojechać do kwadratów, musiałem zjechać z drogi na praktycznie rozlewisko Warty. Na szczęście słońce ładnie przesuszyło teren i można było tam wjechać.







W niektórych miejscach, trochę niżej położonych, było trochę mokro.



Ups, coś umarło...





O, darmowa cebula :)









Wróciłem do Wrześni tą samą drogą, ale postanowiłem dobić do setki lub ją przekroczyć, więc pojechałem jeszcze na standardowy trójkąt.










Pokaż trasę GPS

Jako że pogoda się poprawiła, zima na razie poszła w długą i zbliżał się też słoneczny, suchy i ciepły weekend - trzeba było przejść w tryb wiosenny, czyli zdjąć błotniki.





Pokaż trasę GPS

Pokaż trasę GPS

Pokaż trasę GPS