#152 | Skorzęcin

Dzisiejszy dzień wydawał się zimniejszy od wczorajszego. W dodatku mocniej wiało. Zdecydowałem się więc na założenie kurtki. Spojrzałem na prognozę i kierunek wiatru. Wieje ze wschodu, a więc trzeba się wybrać gdzieś w tamtym kierunku. Zacząłem studiować mapę, ale... nic ciekawego nie przyszło mi do głowy, bo wczorajszą trasą na Licheń jakoś nie chciało mi się już jechać i w ogóle nie czułem się na siłach na dłuższy wypad. Wybór padł na Skorzęcin.
Tak kiepsko jak dziś to nie jechało mi się już dawno. Przypomniała mi się trasa do Kalisza z bobikiem...
Pod sam wiatr musiałem być zapięty pod szyję, bo zimno jak cholera, a gdy wjeżdżałem w jakiś osłonięty teren, to musiałem się rozpinać, bo byłem zgrzany walką z wmordewindem. Tylu przystanków co dziś to też już dawno nie robiłem. Chyba przegiąłem w ostatnimi dwoma trasami i potrzebuję odpoczynku.

Pątnów widoczny z Gorzykowa:


W końcu jakoś udało mi się dojechać do Witkowa a potem do Skorzęcina, choć ostatni odkryty odcinek, w okolicach wiatraka, gdzie było znów idealnie pod wiatr, wykończył mnie do reszty. W samym lesie przed ośrodkiem mogłem w końcu odetchnąć. Ośrodek przywitał mnie prawie całkowitym wyludnieniem. Widziałem 2 osoby chyba z ekipy sprzątającej, potem dwie osoby wieszające oświetlenie na jednym ze sklepów i jedną kobietę na rowerze.

Molo to obecnie sracz dla ptaków:


...a ławeczki czekają na przyszły sezon


Posiedziałem chwilę na molo, zjadłem batonika, przygotowałem kolejną porcję napoju i ruszyłem w stronę Wrześni. Jechało się już znacznie przyjemniej - słychać było już nie szum wiatru w uszach, tylko pięknę "rrrrrrrrrrr" - odgłos toczących się po asfalcie opon :)
Od Kleparza do Gutowa toczyłem się z prędkością 20 km/h za olbrzymim Masseyem Fergusonem, który ledwo mieścił się na całej szerokości jezdni i pod drzewami. Samochody musiały go mijać i wyprzedzać po trawiastym poboczu. Sam ledwo się zmieściłem, wyprzedzając go asfaltem.


Do domu dotarłem po 15.00.