#149 | Rajd rowerowy Poznań, Dziewicza góra i Agroshow

Dzisiejszy wyjazd stał pod znakiem zapytania, bo bobiko zapomniał o dzisiejszym rajdzie rowerowym w Poznaniu. W końcu się zdecydował, ale że był umówiony z kimś od rana, to mógł jechać dopiero o 9 i nie było szans, żeby zdążyć na 11 do centrum Poznania. W końcu jednak udało mu się i umówiliśmy wyjazd o 8 rano. Oczywiście standardowo nie udało się dotrzymać terminu i wyjechaliśmy ok. 8.20. Standardowa nasza trasa do Poznania przez Giecz przebiegła bez problemów, chociaż brakowało mi sił po wczorajszej ostrej jeździe. W Poznaniu najpierw zatrzymaliśmy się na jedzenie na leśnym parkingu, potem śmignęliśmy wzdłuż Malty i dojechaliśmy do pomnika Starego Marycha, skąd miał wystartować rajd, a właściwie przejazd rowerowy ulicami centrum w ramach dnia czy tygodnia bez samochodu. Spodziewaliśmy się większej ilości rowerzystów, bo było ich może z 30-40.



Zapowiadała się nawet eskorta policji:


Fajnie się jechało - wszystkie skrzyżowania były nasze, samochody czekały aż przejedziemy, bo policjant na motocyklu wszystkich zatrzymywał.



Przejazd skończył się pod Okrąglakiem.


Stamtąd podjechaliśmy z bobikiem na św. Marcina, gdzie stał namiot Centrum Kultury Zamek, przy którym trwał cd. imprezy rowerowej - rozdawano ulotki dotyczące ruchu rowerowego w Poznaniu, było przemówienie pana walczącego o czystość jeziora w Strzeszynku itd. Po niedługim czasie ruszyliśmy z bobikiem ulicami Poznania w drogę powrotną.



Przy tej budowli zrobiliśmy krótki postój na jedzenie.


Następnie bobiko obrał kierunek na Dziewiczą Górę. Droga wiodła przez lasy. W pewnym momencie zobaczyliśmy przechylone drzewo, podparte trzema patykami. Ciekawe ile one pomogą ;)


Trochę się bałem tych lasów, bo przez ostatnie kilka dni padało, ale było w miarę sucho. Podjazd pod Dziewiczą Górę bobiko wybrał inny niż ostatnio. I podjazd ten był bardzo ciężki. Byłem już tak wypompowany, że nie miałem siły naciskać na pedały. W końcu znaleźliśmy się na szczycie. Byłem cały mokry. Chwila odpoczynku i zjechaliśmy tym samym wyjazdem, co w zeszłym roku, czyli z dwoma ostrymi zjazdami i jednym masakrycznie pionowym podjazdem.

Dalej... było już tylko gorzej - coraz bardziej mokro i w końcu bobiko wprowadził nas na takie drogi...



Zatrzymaliśmy się na chwilę przy jeziorku.



Po wyjeździe z lasów bobiko pociągnął mnie do Bednar, na Agro Show. Wcześniej zastanawiałem się skąd tyle samochodów w tym lesie, a one jechały właśnie z tej imprezki...





A to centrum targów.


Tam spotkaliśmy się z tatą bobika. Wypiliśmy u niego herbatę, porozmawialiśmy i ruszyliśmy dalej, w kierunku Pobiedzisk. Chwilę jechaliśmy pustą drogą z takimi między innymi widokami...




... i nagle korek. Hmm, czyżby gdzieś jakiś zamknięty przejazd kolejowy? Wyjechaliśmy zza zakrętu, a tam... sznur samochodów wracających z targów. Masakra. Jadą 5 km/h, a są ich setki. A my? Przecież nie będziemy się wlec z nimi, więc myk na lewy pas i wyprzedzamy jednego po drugim, dziesiątkę za dziesiątką. Korek miał kilka km. Z naprzeciwka nic nie jechało, no może jakieś 6 samochód łącznie, więc można było śmigać i obserwować zazdrość na twarzach kierowców stojących w tym korku. Myślę, że lekko wyprzedziliśmy w ten sposób kilkaset samochodów. Korek skończył się w Pobiedziskach, gdzie na skrzyżowaniu wlotowym do miasta ruchem kierowała policja.
W Pobiedziskach zatrzymaliśmy się przy sklepie, spożyliśmy po energetyku i śmignęliśmy w kierunku Wierzyc. Tam standardowy odpoczynek i zdjęcia na "czerwonym dywanie" i dalej już nudną trasą do Czerniejewa i Wrześni. W domu byłem po 19.00.